De ral is een kraanvogelachtige en daarmee de naam van een familie van vogels. Lees hieronder het verhaal van een van de meest recente ontdekkingen en de bedreigde diersoort uit Japan: de Okinawaral, ook wel bekend als de Yanbaru Kuina.
Rallen zijn kleine bewegelijke omnivoren, oftewel alleseters die zowel vlees als plantaardig voedsel binnen kunnen werken. Deze vogels leven met name in moerassen en gebieden met veel water. Naar verluidt zijn er zo’n 150 soorten rallen en de meest recente toevoeging komt uit Japan. Rallen (‘rails’ in het Engels) kunnen ook gevonden worden op eilanden: een voorbeeld van zo’n eiland is het Japanse Okinawa, waar de Okinawaral naar vernoemd is.
Yanbaru Kuina
De Okinawaral is een ral uit Okinawa, maar doordat het eerst werd gevonden in de Yanbaru regio – een beboste deel in het noorden van het eiland Okinawa – wordt het in het Japans ‘Yanbaru Kuina’ genoemd. De Yanbaru Kuina werd in 1981 door onderzoekers van het Yamashina Instituut voor Ornithologie voor het eerst ontdekt en als nieuwe soort beschreven en geregistreerd. Het speciale aan de Okinawaral is dat de vogelsoort alleen leeft in Yanbaru, waarmee het vergelijkbaar is met onder andere de Komodovaraan uit Komodo.
In de afgelopen 20 jaar is de populatie van de Okinawaral drastisch afgenomen en daardoor is het de meest bedreigde Japanse vogelsoort geworden. De Japanse onderzoekers stellen dat als het Yanbaru (Yambaru) woud verdwijnt, de Okinawaral soort uit zal sterven. Hierdoor is de Yanbaru Kuina een beschermd diersoort in Japan en in de rest van de wereld doordat het op de Rode Lijst van de IUCN staat. Een ander lichtpuntje is dat de vogel door zijn kenmerkende Japanse naam landelijke bekendheid heeft gegeven aan de kostbare natuur die het eiland Okinawa herbergt.
Eigenschappen van de Okinawaral
De Okinawaral heeft hele specifieke eigenschappen. Zo roepen ze vooral ’s avonds en omdat ze in struiken leven is hun roep een belangrijk communicatiemiddel om andere rallen te waarschuwen voor dreigend gevaar. De Yanbaru Kuina kunnen niet vliegen omdat hun vleugels te klein zijn en de spieren om ze te bewegen niet goed ontwikkeld zijn. Onderzoekers geven aan dat dit komt door de bebossing in het gebied. In tegenstelling tot hun borstspieren, zijn de pootspieren erg sterk. Dit helpt hen om te navigeren in het bos en hoog te kunnen springen zodat ze op bomen kunnen slapen.
Yanbaru Kuina hebben kenmerkende zwarte en witte strepen op hun borst tot aan hun buik en een rode snavel met eveneens rode ogen en rode poten. Doordat rallen niet kunnen vliegen moeten ze graven en eten ze kleine dieren die in de grond leven. Zo breken ze harde schelpen van slakken en eten de binnenkant.
De vogels bouwen hun nesten met behulp van dode bladeren op de grond in het bos of grasland en leg daar gemiddeld 4 tot 5 eieren. Uit de eieren komen de Okinawaral kuikentjes, die zwart zijn en al vrij snel kunnen lopen doordat ze dikke en sterke poten hebben.
Wenkbrauwral & Calayanral
Wetenschappers zijn bang dat de Yanbaru Kuina hetzelfde lot ondergaat als de Poliolimnas cinereus oftewel de Wenkbrauwral (White-browed crake). De Wenkbrauwral kwam vroeger op grote schaal voor in Zuidoost-Azië tot de eilanden in de Stille Oceaan, zo ook op Iwo Jima in Japan. Onderzoekers ontdekten de Wenkbrauwral in 1889, maar de laatste keer dat de vogelsoort werd gezien was in 1911. Sindsdien zijn er geen harde bewijzen van diens bestaan, waardoor wordt verondersteld dat deze vogel met witte wenkbrauwen uitgestorven is. De precieze reden is onbekend, maar het verlies van waterrijke gebieden en de komst van katten worden beschouwd als de voornaamste oorzaken.
Een recenter voorbeeld is de Calayanral. In het jaar 2004 werd de Calayanral (‘Calayan Rail’ en Gallirallus calayanensis in het Latijn) ontdekt. Deze soort werd voor het eerst ontdekt op de Calayan eilanden in het noorden van de Filippijnen. De Calayanral wordt door onderzoekers gezien als een soort die nauw verwant is aan de Okinawaral, onder meer doordat de vogel eigenlijk alleen op het desbetreffende eiland leeft en ook qua aantallen af begint te nemen door ontbossing.
Naast ontbossing en wilde dieren die het hebben gemunt op de Yanbaru Kuina zijn ook mensen een gevaar voor deze dieren. Doordat er steeds nieuwe wegen gemaakt worden en het toerisme toeneemt, vinden er ook meer ongelukken plaats waardoor er meer rallen sterven. Hierom staan er tegenwoordig vaak waarschuwingsborden met een afbeelding van de Okinawaral.
