Waar komt de naam van de stad Londen vandaan?

Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van de naam Londen, de hoofdstad van Engeland. Hieronder een overzicht van deze theorieën.

Het gebied dat nu Londen heet, was al nog lang voor de komst van de Romeinen, een bewoond gebied. Duizenden jaren lang verspreidden kleine stammen zich over het land en visten in de rivier de Theems (Engels: Thames). Mede hierdoor zijn er rond de rivier zijn verschillende prehistorische bouwwerken ontdekt, zoals bijvoorbeeld in Vauxhall, waar er nog 6000 jaar oude houtblokken te zien bij eb. Ook zijn er houten palen uit de bronstijd gevonden die een mogelijke brug of steiger voorstellen, maar ook artefacten waaronder speerpunten uit de bronstijd en een mogelijke visfuik uit de ijzertijd.

Ondanks alles zijn er in het gebied geen sporen van permanente bewoning gevonden. Het gebied, dat geen vaste bevolking had, had geen naam totdat de Romeinen de stad stichtten in 43 na Christus. De Romeinen noemden de stad Londinium, maar het is niet duidelijk waar deze naam precies vandaan kwam. Sommige taalkundigen beweren dat de naam is afgeleid van de pre-Keltische taal en woord “plowonida”, van de woorden “plew” en “nejd”, die de letterlijke betekenis snelstromende rivier hebben en de Theems beschrijven. Er wordt gedacht dat Plowonida, Lowonidonjon werd, voordat de Romeinen uiteindelijk genoegen namen met het meer bekende Londinium.

Hoe het Romaanse Londen (Londinium) eruit gezien moet hebben

De eerste officiële vermelding dat Londen zo werd genoemd kwam in 117 na Christus, toen Tacitus – een Romeinse historicus en politicus – zei: “Londinium, hoewel niet onderscheiden door de naam van een colonia, werd veel bezocht door een aantal kooplieden en handelsschepen.” In 368 na Christus zou de stad worden omgedoopt tot Augusta – dit gebeurde na korte periodes waarin de stad bekend stond als Londinio, Londiniensi en Londiniensium.

Een andere theorie en een van de eerste wetenschappelijke verklaringen was die van Giovanni Alessio in 1951. Hij gaf aan de oorsprong van het woord niet Keltisch, maar Ligurisch is en waar het eerste stuk van de naam “Lond”, modder of moeras betekent. Ligurisch is een taal die werd gesproken door de Liguriërs, een volk dat tot en met de tijd van het Romeinse Rijk in het noordwesten van Italië en het zuidoosten van Frankrijk woonde. Critici van deze theorie beweren, daarentegen, dat dat niet mogelijk is omdat het woord niet de vereiste lange klinker heeft (een alternatieve vorm die Alessio voorstelt, *lōna, heeft de lange klinker, maar mist de vereiste medeklinker), en dat er geen bewijs is voor het Ligurisch in Groot-Brittannië.

Londinium Londen — “Londinio Mogontio,” met als betekenis: “In Londen, aan Mognotius,” gedateerd op CE 65-80. Bron: Museum of London Archaeology.

Uiteindelijk was het Alfred de Grote die Londen en Westminster op de kaart zette en er een religieus centrum van maakte. Pas na de Normandische verovering koos men ervoor om Londen als definitieve naam voor de stad te kiezen. Aanvankelijk werd “Londen” alleen gebruikt voor het stadscentrum (Square Mile) binnen de oude Romeinse muren van de stad, maar niet snel daarna werd het gehele gebied Londen genoemd.

Er zijn ook andere theorieën:

Zo suggereerde William Camden dat de naam afkomstig zou kunnen zijn van het Brythonische lhwn (modern Welsh Llwyn), dat “bos” en “stad” betekent. Zo gaf hij de oorsprong aan als Lhwn Town, wat vertaald “stad in het bos” betekent.
John Jackson, die in 1792 in het Gentleman’s Magazine schreef, suggereert dat het woord is afgeleid Glynn din – vermoedelijk bedoeld als “valleistad”.
In een handboek voor reizigers uit 1887 staat dat “de etymologie van Londen dezelfde is als die van Lincoln” (Latijn: Lindum).

Welke het ook mag zijn, één ding is duidelijk: we kunnen het met de kennis die we momenteel beschikken, niet helemaal zeker weten. Wel is het zeker dat het inderdaad Londinium heeft geheten, maar waar dat precies vandaan komt blijft, vooralsnog, gissen.

Facebook Twitter Reddit

Bekeken: 124

#etymologie